اجرای سقف کامپوزیت:
سقفهای کامپوزیت، ترکیبی از فولاد، بتن و برشگیر هستند. میلگردهای حرارتی نیز بطور عمودی بر تیرها جوش داده میشوند تا بتن ترک نخورد و محکم بماند. این پروفیلهای آهنی که عضو کششی ساختمان محسوب می شوند و سایز آنها 11-8 می باشد، با فاصله 20 تا 30 سانتیمتری از یکدیگر تعبیه میشوند.
برای قالب بندی و اجرای سقف کامپوزیت، از 2 روش اجرا با شمعبندی و بدون شمعبندی استفاده می شود. هر یک از این روشها محاسبات مخصوص خود را دارد و پس از بررسی مهندس مسئول، انتخاب می گردند. در این روشها، برای قالببندی از تخته کوبی یا یونولیت استفاده میشود که مورد اول ترجیحا بهتر از دومی می باشد، زیرا مزایایی دارد که روش دیگر ندارد.
در قالب بندی تختهکوبی، بعد از پایان بتنریزی میتوان تختهها را به واسطهی نایلونی که بین بتن و تخته وجود دارد، از آن جدا نمود. تخته استحکام لازم برای انجام عملیات بتن ریزی را دارد. همچنین، با برداشتن تختههای چوبی، زیر سقف فضایی جهت عبور تأسیسات ساختمانی مانند لولهها و سیمها ایجاد می گردد.
این درحالی است که هنگامی از یونولیت برای قالب بندی استفاده نماییم، نمیتوان در پایان آن را از سازه جدا نمود. بنابراین فضای خالی زیر سقف بوجود نیامده و با اشغال فضا امکان عایق بودن برای حرارت نخواهد داشت. همچنین به علت عدم داشتن استحکام کافی در یونولیت، قالببندی با آن نیازمند شمعکوبی می باشد.